وَمَن یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا وَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یَحْتَسِبُ وَمَن یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْءٍ قَدْرًا
این آیه در اصل رمز تمام درآمد و روزی طلبه است !
بله تعجب نکنید ، قصه روزی طلبه ها قصه غریبی است ! اصلا فرق طلبه با یک کارمند یا یه بازاری همینه ! یه بازاری یا کارمند به خاطر رئیسش و مدیرش کار نمیکنه ، یعنی عاشق چشم ابروی صاحب کار که نیست ! به خاطر درآمدش کار میکنه ! ولی قصه طلبه ها خیلی فرق میکنه ، قصه طلبه ها از این قراره که یه آقا دارند که آنقدر دوستش دارند و به اون عشق می ورزند که حاضرند یه عمر نوکریشو کنند ! دیگه براشون مهم نیست که آقا کم حقوق میده یا زیاد ! دیگه براشون مهم نیست که وقتی نوکر آقاشون هستن باید از کلی از تفریحات و دیگر کارهای معمولی مردم پرهیز کنند ! دیگه براشون مهم نیست که یه سری مردم عادت دارند با متلک ها و ناسزاهای گوناگون از نوکرهای این آقا پذیرایی کنند !
خلاصه فرق اساسی طلبه ها با بقیه مردم همینه ، مردم دیگه اول ماه که میرسه حسابشون رو لیست میکنن ، یه طرف خرجاشون یه طرف دخلشون ، آخرش هم همیشه کم میارن یا اگه کم هم نیارن کلی مشکل دارند که زندگی بهشون تلخ میشه ، ولی برای طلبه ها قصه فرق میکنه اونا نه میدونن دقیقا چقدر درآمد دارند و نه میدونن چه خرجهایی خواهند داشت یه جورایی همه امورات مربوط به روزی رو سپردن دست آقا و اربابشون و اطمینان هم دارند که بهترین ارباب عالم رو دارند حالا اگه یه مدت روزیشون کم شد زندگی بهشون تلخ نمیشه چون هر چه از دوست رسد نیکوست !
خلاصه دنیای طلبگی دنیای عشق بازیه ، دنیای آزادگیه !
آره آزادی از بزرگترین دغدغه های بشری ، آزادی از تعلقات دنیوی ، آزادی از حرف های مردم ، آزادی از ...
اصلا اگر طلبه از همون اول طعم " من حیث لا یحتسب " رو نچشیده باشه با چه رویی میتونه بالا منبر به مردم بگه آهای ملت اینقدر دنبال دنیا ندوید ، روزی رسون خداست !
و من الله توفیق .
