سلام آقا !
شب از نیمه گذشته است و نسیم خنکی که دارد از زیر پرده توری پنجره می خزد روی چشم های خسته ام، صدای مناجاتی را آورده با خودش، که حتم، از مسجد محل، بلند است. صدا، هوایی ام کرده است و یادم آورده است مناجات های سحرهای حرم امام رضا (ع) را و فکرم را کشانده است به شما و مناجاتی که لابد، همین حالا، در گوشه ای از همین زمین با حضرت معبود دارید...
این اسم الهی امید را در زندگی تجدید می کند و این دعوت برای همه انسانهاست، آن اسم تواب خداوند است توبه کنیم تا آزاد شویم .
واما معنای این اسم: توبه یعنی بازگشت خدای تواب هر کسی که به سوی او مراجعه کند می پذیرد و ردش نمی کند و می فرماید:
"وهوالذی یقبل التوبه عن عباده....."
"تنها خداست که توبه را از بندگانش می پذیرد و گناهان را می بخشد...."
این آیه بسیار زیباست زیرا ممکن است تو از انسانی عذرخواهی کنی اما عذرت را نپذیرد یا تو از عذر خواستن به خاطر عدم قبول آن بترسی اما الله تعالی کلمه قبول را در کنار توبه در قرآن آورده است و به ما می فهماند که هیچگاه در تنگنا نمی افتیم و توبه ما قبول خواهد شد:
"غافر الذنب وقابل التواب...."
" خداوندی که بخشنده گناه و پذیرنده توبه است"
