عارف کامل ، سالک وارسته و فقیه بزرگوار میرزا جواد آقا ملکى تبریزى - رضوان الله علیه - از شاگردان مبرز مرحوم حسین قلى همدانى است ، که نزد او مراتب سیر و سلوک را طى کرده و به مقامات والا دست یافته است و او فقه و اصول را نزد مرحوم آقا رضا همدانى و برخى از علما دیگر تلمذ نمود در سال 1320 به ایران عزیمت نمود و در قم توطن نمود، و به انجام وظیفه و ترویج دین و تربیت نفوس مستعده همت گماشت ، و سرانجام در عید قربان سال 1343 دیده از جهان فروبست .
ایشان تالیفات بسیار گرانقدرى از خود بجاى گذاشته اند. از جمله اسرار الصلوه ، ((المراقبات ))، ((رساله لقاء الله )) که هر کدام چند بار به زیور طبع آراسته گشته اند.
بنیان گذار جمهورى اسلامى ایران ، حضرت امام خمینى - رضوان الله علیه - خود از کسانى است که از محضر ایشان بهره برده است و به مطالعه کتابهاى او توصیه مى نموده است .
در ادامه مطلب یکی از نامه های ایشان را برایتان گذاشتم .
دستورالعمل  
بسم الله الرحمن الرحیم 
فدایت شوم ....، در باب اعراض از جد و جهد رسمیات ، و عدم وصول به واقعیات که مرقوم شده و از این مفلس استعلام مقدمه موصله فرموده اید!
بى رسمیت ، بنده حقیقت آنچه را که براى سیر این عوالم یاد گرفته و بعضى نتائجش را مفصلا خدمت شریف در ابتدا خود صحبت کرده ام ، و از کثرت شوق اینکه با رفقا در همه عوالم همرنگ بشوم ،
اس و مخ آنچه از لوازم این سیر مى دانستم ، بى مضایقه عرضه داشتم ام .
حالا هم اجمال آن را به طریقه اى که یاد گرفته ام ، مجددا اظهار مى دارم : طریق مطلوب را براى این راه ، معرفت نفس گفتند. چون نفس انسانى تا از عالم مثال خود نگذشته ، به عالم عقلى نخواهد رسید. و تا به عالم عقلى نرسیده حقیقت معرفت حاصل نبوده ، و به مطلوب نخواهد رسید.
لذا به جهت اتمام این مقصود، مرحوم مغفور - جزاه الله تعالى عنا خیر جزاء المعلمین - مى فرمودند که : باید انسان یک مقدار زیاده بر معمول ، تقلیل غذا و استراحت بکند، تا جنبه حیوانیت کمتر، و روحانیت قوت بگیرد
و میزان آن را هم چنین مى فرمودند که : انسان اولا روز و شب زیاده از دو مرتبه غذا نخورد، حتى تنقل ما بین الغذائین نکند. ثانیا هر وقت غذا مى خورد باید مثلا یک ساعت بعد از گرسنگى بخورد، و آنقدر بخورد که تمام سیر نشود این در کم غذا و اما کیفیتش : باید غیر از آداب معروفه ، گوشت زیاد نخورد. به این معنى که : شب را ترک کند. و یکى هم اگر بتواند للتکلیف نخورد، و لا محاله آجیل خور نباشد. اگر احیانا وقتى نفسش زیاد مطالبه آجیل کرد، استخاره کند. و اگر بتواند روزه هاى سه روز هر ماه را ترک نکند.
و اما تقلیل خواب ، مى فرمودند: شبانه روزى شش ساعت بخوابد. و البته در حفظ لسان ، و مجانبت اهل غفلت ، اهتمام زیاد نماید. اینها در تقلیل حیوانیت کفایت مى کند
و اما تقویت روحانیت ، اولا دائما باید هم و حزن قلبى ، به جهت عدم وصول به مطلوب داشته باشد. ثانیا تا مى تواند ذکر و فکر را ترک نکند، که این دو جناح سیر آسمان معرفت است .
در ذکر، عمده سفارش ، اذکار صبح و شام ، اهم آنهاست که در اخبار وارد شده ، و اهم آنها تعقیبات صلوات ، وعمده ترین ، ذکر وقت خواب که در اخبار ماثور است ، لاسیما متطهرا در حال ذکر خواب برود.
و شب خیزى ، مى فرمودند: زمستان ها سه ساعت ، و تابستان ها یک ساعت و نیم . و مى فرمودند که : من در ذکر یونسیه ، یعنى در مداومت آن که شبانه روزى ترک نشود، هر چه زیادتر توانست کردن ، اثرش زیادتر، اقل آن چهار صد مرتبه است ، خیلى اثرها دیده ام بنده خودم هم تجربه کرده ام چند نفر هم مدعى تجربه اند.
یکى هم قرآن که خوانده مى شود به قصد هدیه حضرت ختمى مرتبت صلوات الله علیه و آله خوانده شود.
و اما فکر، براى مبتدى مى فرمودند: در مرگ فکر بکن ، تا آن وقتى که از حالش مى فهمیدند که : از مداومت این مراتب گیج شده ، فى الجمله استعدادى پیدا کرده ، آن وقت به عالم خیالش ملتفت مى کردند، یا آنکه خود ملتفت مى شد
چند روزى همه روز و شب فکر در این مى کند که بفهمد هر چه خیال مى کند و مى بیند خودش است ، و از خودش خارج نیست
اگر انى را ملکه مى کرد، خودش را در عالم مثال مى دید. یعنى حقیقت عالم مثالش را مى فهمید. و این معنى را ملکه مى کرد. آن وقت مى فرمودند: باید فکر را تغییر داد، و همه صورت ها و موهومات را محو کرد، و فکر در عدم کرد. و اگر انسان این را ملکه نماید، لابد تجلى سلطان معرفت خواهد شد.
یعنى تجلى حقیقت خود را به نوارنیت ، و بى صورت و حده . و کمال بهاء فائز آید و اگر در حال جذبه ببیند بهتر است
بعد از آنکه راه ترقیات عوالم عالیه را پیدا کرده ، هر قدر که سیر بکند، اثرش ‍ را حاضر خواهد یافت . و به جهت ترتیب این عوالم که باید انسان از این عوالم طبیعت اول ترقى به عالم مثال نماید، بعد به عالم ارواح و انوار حقیقه البته براهین علمیه را خودتان احضر هستید.
عجب است که : تصریحى به این مراتب در سجده دعاى شب نیمه شعبان ، که اوان وصول مراسله است ، شده است ، که مى فرماید: سجد لک سوادى و خیالى و بیاضى .
اصل معرفت آن وقت است که هر سه فانى بشود که : حقیقت سجده عبارت از فناء است که : عند الفناء عن النفس بمراتبها، یحصل البقاء بالله .
رزقنا الله تعالى و جمیع اخواننا بمحمد و آله الطاهرین صلوات الله علیهم 
بارى ، بنده فى الجمله از عوالم دعا گوى اخوان الحمد الله بى بهره نیستم ، و دعاى وجود شریف و جمعى از اخوان را براى خود ورد شبانه قرار داده ام .
حد تکمیل فکر عالم مثال که بعد از آن وقت محو صورت است ، آن است که یا باید خود به خود ملتفت بشده ، عیانا حقیقت مطلب را ببیند، یا آنقدر فکر کند که از علمیت گذشته ، عیان بشود. آن وقت محو موهومات کرده در عدم فکر بکند تا آنکه از طرف حقیقت خودش تجلى بکند)) انتهى .