پهلوان زنده رو عشقه !

سلام 

عادت کردیم توصیه های اخلاقی علمای فقید رو ببینیم ، حالا ایندفعه گفتم توصیه های اخلاقی یه مرجع زنده رو بذارم !

11-2-1388: توصیه به قرائت قرآن

همه تان از امروز تصمیم بگیرید: هر روز به قدری که برایتان میسّر است قرآن بخوانید، اما به این کیفیت، یعنی از اول که شروع می کنید نصف جزء، یک جزء، هر چه توانستید. نیت کنید این قرآن برای امام زمان، و این هر روز ترک نشود، خلاصه خودتان اهل فهمید، اگر دوره سال هر روز، آن هم قرآن را... چون عزیزتر از قرآن پیش امام زمان گوهری نیست، این قرآن را که کلام الله است، تلاوت کنید، آن هم هدیه به او کنید، اینها همه در دفتر شما ثبت می شود، شب قدر که ورق تقدیر من و تو را، سرنوشت دنیا و آخرت ما را به دست او دادند، وقتی دید دوره سال تو با نماز آنچنان بودی، قرآن را اینچنین خواندی، آن هم برای او خواندی، حالا فکر کن خودت، ببین آن وقت همچو کریمی که تمام عالم بر سر سفره او نشسته اند، چه خواهد کرد با این کسی که یکسال اینچنین کرده؟ 
ران ملخی را هدهدی پیش سلیمان برد، دست به سرش کشید، این تاج بر سر هدهد تا قیامت در نسلش ماند، حالا یک دوره سال قرآن بخوانی، هدیه به امام زمان بکنی، آن سلیمانی که هزارها سلیمان گدای درگاه اویند، با من و تو چه خواهد کرد؟ 

31-3-1389: مزد و پاداش این مراقبت

این حدیث، حدیثی است که شیخ انصاری، فقیهی مثل او در معضل ترین مسئله در دماء بر طبق سند این حدیث فتوا می دهد. این حدیث، کلمه فصل است، گفت: یابن رسول الله، من ماه رمضان ختمهای قرآن کردم، یک ختم قرآن برای جدت پیغمبر، یک ختم قرآن برای جدت امیرالمؤمنین، یک ختم قرآن برای جده ات حضرت زهرا، تا رسید ختم قرآنی برای تو کردم یا ابا الحسن، ما لی بهذا؟ آیا برای من در قبال این عمل چیست؟ این حدیثی است که گوهر قرائت قرآن را به آخر مرحله می رساند. ما لی بهذا؟ در مقابل این عمل برای من چیست؟ امام فرمود: "لک بذلک أن تکون معهم[یوم القیامة]". اصلا خود من الان که می گویم، متحیّرم. فرمود: جزای تو که قرآن خواندی، ختم قرآن را هدیه کردی به رسول خدا، به علی مرتضی، جزای تو این است که با او باشی و از او جدا نشوی. این مرد، فقیه است، وقتی این کلمه را شنید مبهوت شد، گفت: لی هذا بهذا؟ در مقابل این، این برای من است؟ معیّت، آن هم با خاتم، با سید اوصیاء؟ سه مرتبه امام فرمود: "نعم، نعم، نعم" بله، بله، بله، جزای تو این است که با او باشی[در روز قیامت].

دیدار با دانش آموزان1387: توصیه به قرائت سوره توحید

... به دیگران هم سفارش کنید، نماز صبح را که خواندید، یازده بار سوره (قل هو الله احد) را بخوانید، وقت خواب هم یازده بار این سوره را بخوانید، بین روز هم که بیکارید، راه می روید، این سوره را بخوانید، شما جوانها از حالا شروع کنید، بعد روحتان می شود اکسیر احمر، یک روز می بینی شب شده، صد تا سوره (قل هو الله احد) خواندی، آن وقت این صد تا سوره چه می کند؟ اولا: به حکم روایات متعدده هم از طرق عامه، هم از طرق خاصه، قرائت یک سوره (قل هو الله احد) ثلث تورات، ثلث انجیل، ثلث زبور، ثلث قرآن، حساب می شود، آن وقت سه سوره که خواندی، خدا به رحمت واسعه اش اجر تورات و انجیل و زبور و قرآن را به تو می دهد، این سوره را بخوانید، شروع کنید از امروز، همه را هم هدیه به امام زمان کنید، آن هدیه به امام زمان اثرش این است، که این سوره دیگر رد نمی شود. 

18-05-1387: توصیه به قرائت قرآن و سوره یس

سعی کنید هر روز بدون استثناء یک قسمت از قرآن را بخوانید، حداقل پنجاه آیه، اگر بخوانید، ده برکت در دنیا و آخرت نصیبتان می شود. از امروز شروع کنید هر روز یک سوره یس بخوانید چون ایام، ایام امام زمان است، آن سوره یس را که هر روز می خوانید، هدیه کنید به خود امام زمان. ان شاء الله با این برنامه هم سعادت دنیاتان تأمین می شود و هم سعادت آخرت تان. 

3-10-1387: توصیه به قرائت قرآن

سعی کنید حتما بعد از نماز صبح دعای عهد را بخوانید که آخر مفاتیح است. آن دعا توسل به ولیّ عصر است. امام زمان شماها را کمک می کند. هر روز هم ترک نکنید. روز یا شب یک قسمت قرآن را بخوانید. نصف جزء، یک جزء، هرچه بیشتر بهتر، آن را هم هدیه کنید به خود امام زمان. خواه ناخواه ممکن نیست دست شما را نگیرد. تقدیم به او بکنی آیا ممکن است او چشم از تو بردارد؟

روزی !

‏‏وَمَن یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا وَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یَحْتَسِبُ وَمَن یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْءٍ قَدْرًا‏

این آیه در اصل رمز تمام درآمد و روزی طلبه است !

بله تعجب نکنید ، قصه روزی طلبه ها قصه غریبی است ! اصلا فرق طلبه با یک کارمند یا یه بازاری همینه ! یه بازاری یا کارمند به خاطر رئیسش و مدیرش کار نمیکنه ، یعنی عاشق چشم ابروی صاحب کار که نیست ! به خاطر درآمدش کار میکنه ! ولی قصه طلبه ها خیلی فرق میکنه ، قصه طلبه ها از این قراره که یه آقا دارند که آنقدر دوستش دارند و به اون عشق می ورزند که حاضرند یه عمر نوکریشو کنند ! دیگه براشون مهم نیست که آقا کم حقوق میده یا زیاد ! دیگه براشون مهم نیست که وقتی نوکر آقاشون هستن باید از کلی از تفریحات و دیگر کارهای معمولی مردم پرهیز کنند ! دیگه براشون مهم نیست که یه سری مردم عادت دارند با متلک ها و ناسزاهای گوناگون از نوکرهای این آقا پذیرایی کنند !

خلاصه فرق اساسی طلبه ها با بقیه مردم همینه ، مردم دیگه اول ماه که میرسه حسابشون رو لیست میکنن ، یه طرف خرجاشون یه طرف دخلشون ، آخرش هم همیشه کم میارن یا اگه کم هم نیارن کلی مشکل دارند که زندگی بهشون تلخ میشه ، ولی برای طلبه ها قصه فرق میکنه اونا نه میدونن دقیقا چقدر درآمد دارند و نه میدونن چه خرجهایی خواهند داشت یه جورایی همه امورات مربوط به روزی رو سپردن دست آقا و اربابشون و اطمینان هم دارند که بهترین ارباب عالم رو دارند حالا اگه یه مدت روزیشون کم شد زندگی بهشون تلخ نمیشه چون هر چه از دوست رسد نیکوست !

خلاصه دنیای طلبگی دنیای عشق بازیه ، دنیای آزادگیه !

آره آزادی از بزرگترین دغدغه های بشری ، آزادی از تعلقات دنیوی ، آزادی از حرف های مردم ، آزادی از ...

اصلا اگر طلبه از همون اول طعم " من حیث لا یحتسب " رو نچشیده باشه با چه رویی میتونه بالا منبر به مردم بگه آهای ملت اینقدر دنبال دنیا ندوید ، روزی رسون خداست !

و من الله توفیق .

خداحافظ ماه کریم !

عید رمضان آمد و ماه رمضان رفت          صد شکر که این آمد و صد حیف که آن رفت

خدایا تمام شد ، همه ی آرزو های من تمام شد . همه آرزو های من شب های رمضان بود ، شب های رمضان تمام شد. دلم برای خدا تنگ می شود ، دلم برای سفره تنگ می شود ، سفره افطار ، سفره ای بزرگ ، بزرگی این سفره به خاطر خودش نیست ، بزرگی سفره به خاطر صاحب سفره است خدا سفره دار است . ماه ، ماه خدا ، ماه مهمانی خدا تمام می شود .

بار خدایا با بیرون رفتن از این ماه ما را از گناهان و خطاهایمان بیرون ساز و با پایان یافتن و سپری شدن آن ما را از بدی‌ها و گناهانمان بیرون ببر و ما را به سبب آن از خوشبخت ترین اهل آن ماه و از بهره مندترین کسان در آن و از کسانی که فراوان ترین سهم و بالاترین نصیب را از آن ماه دارند قرار بده.مهربانا! در روز عید فطر از هر گناهی که انجام داده و هر عمل زشتی که پشت سر گذاشته ایم و هر فکر و اندیشیده بدی که در دل خویش پنداشته ایم به درگاه تو توبه می کنیم.

و من الله توفیق .

---------------------------------

پاورقی :

1 - از این به بعد فقط سه شنبه ها آپ میشم !

2 - سعی می کنم در آینده بیشتر از حوزه و از حال هوای طلبگی ( خودم ) بنویسم .

عمامه

عمامه، بوی رسول الله را اگر بدهد، نگاهش هم که کنی، عبادت است.

و اگر به من باشد، می گویم می شود به این عمامه دخیل بست و از آن تبرّک جست!

که «عمامه» به نام رسول الله، عمامه است... وگرنه، چه بسیار "معاویه" ها و "مأمون" هایی که عمامه بر سر می گذاشتند، آن هم در نهایت زیبایی و شیکّی!!... والّا!

عمامه، بوی رسول الله را اگر ندهد، با پشیزی هم برابر نیست!

آنجا که امام عارفان و زینت عابدان، به منبری که در مجلس یزید، بر آن «علی» را لعن و «حسین» را طعن می کنند، خطاب می کند: «تخته پاره ها...»، پس عمامه ای که حقش ادا نشود، چیزی جز چند متر پارچه ی بی ارزش نخواهد بود... والّا!! 

روحانی اگر نشود به او گفت «علیه السلام»، لااقل باید بشود به او گفت «رضی الله عنه»! و آنهایی که «علیه السلام» و «رضی الله عنه» نیستند، حسابشان باشد با کرام الکاتبین.

البته اول، حساب شان باشد با آدم هایی که حجّت بی چون و چرایشان در گفتوگو با تو اینست: « قسم به عمامه ی رسول الله که رو سر شماس...» و «قسم به منبر رسول الله که روش روضه می خونین...» که از عهده ی جواب این آدم ها اگر برآمدند، تازه برسند خدمت کرام الکاتبین! 

سلام بر روحانی هایی که نگاهشان به عبا و عمامه، مثل لباس سفید احرام است و وقتی عمامه بر سر می گذارند و عبا بر دوش می کشند، اگر احساس مُحرم شدن نکنند، از خودشان می پرسند: "هی! پس واسه چی داری اینو می پوشی وقتی با کت و شلوار فرقی برایت نمی کند!"

سلام بر روحانی هایی که هر روز وقتی می خواهند عمامه بر سر بگذارند و عبا بر دوش بشکند و از خانه بزنند بیرون، انگار می کنند که عمامه ی خونین و خاک آلود سیدالشهداء را از طف تفتیده ی نینوا برداشته اند و بر سر گذاشته اند نه عمامه ی خودشان را!

سلام بر روحانی هایی که عمامه ی خاک و خون آلود سیدالشهداء را قدر و حرمت می شناسند!

سلام بر روحانی هایی که از فرط "روحانی بودن"، از کنارشان که رد می شوی، زلالی شان به تو هم سرایت می کند! و وقتی نگاه شان می کنی یک عالمه اتفاق های خوب توی دلت می افتد...

سلام بر روحانی هایی که حتی بعدِ هزار و سیصد سال، می شود بهشان گفت: «شاگردان امام صادق»!

کریم آل کساء

بر آتش دل، آبی نشان، ای روزگار شیعه که تلخی غیبت به کام داری!

روشن شو، ای فانوس چشم عاشقان آل یاسین! نهان شو در سینه، ای غم! خنده نگاه مهربان حسن بن علی علیه‏السلام را در طلوع آفتاب امروز دیده‏ام. کرامت نامش را در بارش ستاره‏های دیشب نیوشیده‏ام.

باده‏ام ده، ای امید؛ ساغرم را مشکن، ای غم که بوی کرامت پسر فاطمه، شادی آسمانیان را وعده داده است.

به خانه فاطمه خوش آمدی!

آرام بگیر در آغوش فاطمه! بگذار بوی یاس آمدنت را حس کنم. آرام بگیر تا صدای قلبت به قلب فاطمه، جان بدهد! تنهایی خاک مدینه را از دل فاطمه ببر! لختی از گریه دست بردار، کودک دلفریب خانه علی!

بوی پدرم از تو به مشام می‏رسد.

 

جلوه کرامت خدا، جلوه جمال محمد به خانه تنهایی فاطمه، به دنیای غربت خوبان خوش آمدی!

اگر تو نبودی...

اگر تو نبودی، کدامین سرو را به قامت قیامت محمد صلی‏الله‏علیه‏و‏آله تشبیه می‏کردند و شاعران، با کدامین واژه، مهربانی یاس را صدا می‏کردند و آسمان، ماه را با کدامین نام به میهمانی ستاره‏ها می‏خواند؟

سرور جوانان بهشت! اگر تو نبودی، نامه زیبارویان را چه کسی مهر تأیید می‏زد و کدامین معنی، واژه عطای بی‏منت را دلالت می‏کرد؟ ای دلیل عشق‏ورزی شیعه، ای مظلومیّت عشق در مغاک عقل!

زمین، تو را کم داشت

اول وقت ادا یا وقت فضیلت ؟ مسئله این است !

سلام

چند وقت پیش بود داشتم توی اینترنت بین وبلاگ های بروبکس و سایت های توپ(البته مذهبی یکم فوتبالی) قل میخوردم که ییهو تو یکی از همین سایت ها یه جمله نظرمو جلب کرد :

"نماز اول وقت، اول وقت فضیلت نماز است و نه اول وقت ادای نماز"

خلاصه کلی روش فکر کردم بازم به جایی نرسیدم ، تا این که رفتم سراغ آچار فرانسه همون گوگولی خودمون ، یه سرچ توپ برای اوقات فضیلت نماز های یومیه زدمو کلی مطلب توپ به تورم افتاد  ، حالا بخون کی نخون ، وقتی از خوندن مطالب فارغ شدم ، از یه طرف کلی دپرس شدم که بابا عمری نماز اول وقت رو اشتباه گرفتی از یه طرف دیگه کلی حالی به حولی شدم که نمردیم بالاخره وقت فضیلت نماز رو گرفتیم !

خلاصه تحقیقاتم در مورد اوقات فضیلت نماز های یومیه رو تو ادامه مطلب براتون گذاشتم .

و من الله توفیق .

---------------------

برخی از دوستان عزیز مطلب رو اشتباه گرفتن ، یعنی برخی شبهات در مورد نمازهای گذشته برایشان به وجود آمده که برای من هم پیش اومده بود ، اولا که جدا خانی نماز ها از یه طرف مستحبه نه واجب ، تاکید میکنم مستحب ! ثانیا از طرف دیگر روایاتی داریم که عقب یا جلو خواندن نماز از وقت فضیلت بدون عذر مذمت شده ، خلاصه سر یه دو راهی گیر کرده بودم که توی سایت askquran جوابم رو پیدا کردم و فکر می کنم این جواب به درد شما هم بخورد :

http://www.askquran.ir/thread15663.html#post297801

آیت الله مجتهدی، پاسدار مکتب تهران

در خیابانهای تهران قدم می زدم. حوالی شهر زیبا بودم که متوجه یک دکه روزنامه فروشی شدم. نظری بر روزنامه ها و مجلات انداختم و در این یکنواختی طرح ها و سطحی بودن تیتر ها چشمم به هفته نامه ای افتاد که مرا به سمت خود جذب نمود.

بارها این شخصیت را در تلوزیون دیده بودم اما از آنجائیکه ما نسل جوان کشور دل و دماغ گوش دادن به حرف بزرگترها و سالخوردگان را نداریم. کانال را عوض کرده و به پای برنامه های جوان پسند! خودمان می نشستیم. اما این تصویر با تمام سادگی هایش مرا جذب خودش کرد تا درونش فرو روم و بیشتر بدانم و بشناسم این شخصیت بزرگ را.

خود را به ایستگاه اتوبوس و متروی صادقیه رساندم و به سوی حرم حضرت عبدالعظیم رهسپار گشته و در طول مسیر...

بقیه در ادامه مطلب .

توصیه ها و وصایای آیت الله سید علی قاضی (ره)

مطالب زیر گزیده ای از توصیه ها و وصایای آیت الله سید علی قاضی (ره) است که به شاگردان و اطرافیان خود فرموده اند و ما آن ها را به اختصار ذکر می نماییم. باشد که کلامش چون صاعقه ای بر قلبمان بدرخشد و راهنمایمان در تاریکی ها باشد. 

حوزه علمیه کجاست؟

حوزه علمیه کجاست؟ واقعا به کجا حوزه علمیه می گویند؟ این دیوارها و درها و ساختمان ها، همان حوزه ای است که سربازان امام زمان را تربیت می کند؟ یا نه، حوزه علمیه چیزی فراتر از این ها است؟ چه فرقی میان حوزه علمیه و دانشکده الهیات است؟

اینها سوالاتی است که بسیاری از بازدید کنندگان حوزه های علمیه و به ویژه حوزه علمیه قم دارند. بسیاری از بازدید کنندگان وقتی وارد شهر قم می شوند، طلبه هایی را می بینند که با عمامه های سفید و سیاه در معابر قدم بر می دارند و تصورشان از حوزه علمیه، تمامی شهر قم را در بر می گیرد.

یک قدم

راهی نیست.
تمام می شود.
خانه همین نزدیکی هاست.
فقط چند قدم دورتر.
می خواهی تنهایم بگذاری؟
اینجا؟
حالا که دیگر افق پیدا شد؟
باید بخندم!
نه باران آمد نه کسی صدایت زد. 
ای کاش از اول گفته بودی که تحمل این سکوت و آسمان بلند را نداری.
...